Reagovanje na tekst objavljen u današnjem izdanju ND Vijesti pod naslovom: „Opušteno kada su građani platili dug“

Svako skeniranje stanja u Kombinatu aluminijuma Podgorica ne bi bilo potupno, niti kompetentno, bez osvrta na fabrike koje se bave ovom granom industrije u svijetu, ali i u najbližem okruženju. Dakle, činjenica je da je najveći svjetski proizvođač aluminijuma, američka kompanija “Alcoa”, objavila je da će ove godine zatvoriti svoja tri evropska postrojenja – dva u Španiji i jedan u Italiji, kao i fabrike u američkim saveznim državama Tenesi i Teksas.

Činjenica je i da su, u jeku globalne krize, svjetski proizvođači počeli su da zatvaraju svoja postrojenja za proizvodnju alumininijuma u SAD i Evropi. Prošla godina bila je izuzetno loša za industriju aluminijuma na globalnom nivou zbog drastičnog pada cijene tog rasprostranjenog metala, što je dovelo do najave zatvaranja brojnih fabrika, prije svega u Evropi i SAD-u. Tako je kompanija “Rio Tinto Alcan” zatvorila kombinat u Linemutu u Engleskoj, dok tu mogućnost razmatra i kompanija “Zalco” iz Danske sa svojim pogonom kapaciteta 230.000 tona. Njihovim putem mogao bi krenuti i “Alro” iz Rumunije koji, takođe, planira obustavu proizvodnje.

U decembru 2011. godine kompanija “Zalco”, koja pripada grupi “Klesch”, zatvorila je fabriku za proizvodnju aluminijuma u Danskoj kapaciteta 230.000 tona, a vrlo brzo planira i zatvaranje svojih postrojenja u Holandiji.

I u najbližem okruženju je slična situacija. Mostarski “Aluminij” je prije nekoliko dana upozorio da će zbog problema sa visokom cijenom električne energije biti prinuđen da smanji proizvodnju za 50 odsto i otpusti polovinu radnika, dok bi u drugoj etapi uslijedilo gašenje cjelokupne proizvodnje.

Dakle, u takvoj atmosferi na svjetskom tržištu aluminijuma, Vlada Crne Gore je uspjela da očuva KAP, redovnost isplata zarada za preko 1.000 zaposlenih i u fazi je pregovora sa novim investitorom koji će biti u mogućnosti da preuzme akcije i dugove ruskog CEAC-a i EN plus grupe ali i da ispuni ono što je glavni zahtjev Vlade, a to su investicije u Rudnike boksita, kapacitete Prerade, Glinice…

Činjenice su i da je Vlada Crne Gore uradila, i nastavlja da radi, sve što je moguće povodom zaključaka Skupštine iz februara ove godine, u skladu sa zakonom i ugovorom. Prvi zaključak je, da podsjetimo, glasio da Vlada Crne Gore, u skladu sa zakonom i ugovorom, na najefikasniji način raskine saradnju sa CEAC-om, i preuzme većinsko vlasnistvo u KAP-u, uz sve rizike koji iz toga proizilaze. Dakle, u skladu sa zakonom i ugovorom, Vlada Crne Gore je ispoštovala svu proceduru za raskid ugovora, koja je s pravnog aspekta vrlo komplikovana, i došli smo do faze kada nam preostaju opcije arbitraža ili stečaj. Podsjećamo na to da je zaključak Skupštine kaže “na najefikasniji način”, a jasno je da ni arbitraža ni stečaj nisu najefikasniji načini. Arbitraža zbog dužine trajanja, a što se tiče stečaja, koji se može uvesti i mimo volje Vlade, on predstavlja scenario koji Vlada Crne Gore ne želi i pokušava da ga izbjegne s obzirom na posljedice koje može da ostavi po kompaniju. Stav Vlade Crne Gore je da je najefikasniji način je da se nađe novi partner za preuzimanje akcija i dugovanja CEAC-a i EN plus grupe, uz ispunjavanje onoga što je strateški zahtjev Vlade, a to su investicije.

Dalje, poznato je i da je Ministarstvo finansija angažovalo jednu međunarodnu revizorsku kuću da izvrši reviziju poslovanja. Nažalost, ta kuća je odustala, i to je nešto na šta Vlada nije mogla da utiče. Ipak, od navedenog zahtjeva ne odustajemo jer je upravo Vlada Crne Gore najviše zainteresovana za izvještaj o poslovanju KAP-a, pa je postignut dogovor da Državna revizorska instutucija obavi reviziju poslovanja.

Što se tiče zahtjeva da EPCG ostane u državnom vlasništvu, taj stav Vlade je poznat odavno i to je jedan od strateških ciljeva ove Vlade. EPCG je definitivno u većinskom državnom vlasništvu i to je nešto o čemu nema dileme. 

Sve ove opcije koje su razmatrane i koje se odnose na dugoročno snabdijevanje električnom energijom, kao i na ulogu EPCG u funkcionisanju KAP-a, predstavljaju polazne elemente za izradu Studije održivosti aluminijumske proizvodnje koju treba da izradi novi budući menadžment. 

Dakle, povodom nalaženja novog investitora i raskida saradnje sa aktulenim, Vlada je činila i čini sve što je moguće, u skladu sa zakonom i ugovorom.