U okviru dokumenta Ministarstva zdravlja "Plan kontinuirane medicinske edukacije 2016", Zavod za transfuziju krvi Crne Gore organizovao je dvodnevni radni seminar na temu "Principi i značaj hemovigilance - zakonska regulativa" koji se održava 22-23.11.2016. godine u prostorijama ove ustanove. Na otvaranju seminara govorila je generalna direktorica Direktorata za biomedicinu u Ministarstvu zdravlja Crne Gore, dr Mira Jovanovski-Dašić, a kao inostrani predavač na seminaru je govorila dr Vanja Nikolac, voditeljica Službe za inspekciju krvi, tkiva i stanica, Sektor inspekcijijskih poslova u Ministarstvu zdravlja Hrvatske.
GOVOR DIREKTORICE DIREKTORATA ZA BIOMEDICINU U MINISTARSTVU ZDRAVLJA DR MIRE JOVANOVSKI-DAŠIĆ PRILIKOM OTVARANJA DVODNEVNOG SEMINARA NA TEMU "PRINCIPI I ZNAČAJ HEMOVIGILANCE - ZAKONSKA REGULATIVA" U ZAVODU ZA TRANSFUZIJU KRVI CRNE GORE:
Poštovane Dame i gospodo, Drage kolege,
Veliko mi je zadovoljstvo što mogu da vam se obratim u ime Ministarstva zdravlja i prenesem pozdrave povodom dvodnevnog seminara na temu "Principi i značaj hemovigilanse - zakonska regulativa" koji se održava u Zavodu za transfuziju krvi Crne Gore 22 i 23.11.2016 godine u okviru kontinuirane medicinske edukacije Ministarstva zdravlja za 2016. godinu.
Transfuzija krvi i krvnih produkata već je decenijama veoma uspešna i za pacijente uglavnom sigurna terapijska procedura. Ona ipak nije bez pratećih rizika, to jest povremenih neželjenih efekata. Hemovigilansa predstavlja niz organizovanih postupaka nadzora, u vezi sa ozbiljnim neželjenim događajem ili ozbiljnom neželjenom reakcijom, predstavlja nadzor nad transfuzijskim liječenjem. To je sistem koji obuhvata procese sledljivosti i označavanja krvnih komponenti i praćenje neželjenih reakcija/događaja.
Hemovigilansa je usredsređena na komplikacije kod davaoca krvi i na reakcije kod bolesnika liječenih transfuzijom, kao i na greške prilikom prikupljanja, proizvodnje, testiranja, skladištenja i izdavanja krvnih komponenti. Pravovremena prijava neželjene transfuzijske reakcije (NTR) je jedna od najvažnijih karika u sistemu hemovigilanse, a njihova pojava se očekuje kod 1-3% bolesnika kod kojih je primenjeno transfuzijsko liječenje.
Ukoliko se ozbiljne neželjene reakcije jave, kod primene hemoprodukata, one predstavljaju značajan klinički problem. Utiču na dužinu oporavka primalaca u zdravstvenoj instituciji i/ili na tok bolesti.
U januaru 2014. godine usvojen je Zakon o obezbjeđivanju krvi, formiran u skladu sa dobrom proizvođačkom praksom, direktivama EU i preporukama SZO, čime hemovigilansa postaje zakonska obaveza u Crnoj Gori. U Aprilu 2014. godine Ministarstvo zdravlja Crne Gore donosi ,,Pravilnik o sistemu obilježavanja, vođenju evidencija i praćenju jedinice krvi i komponenti krvi od davaoca do primaoca krvi, kao i od primaoca do davaoca krvi, i praćenju ozbiljnih neželjenih događaja i ozbiljnih neželjenih reakcija”. Ovaj pravilnik je usklađen sa Direktivom Evropske komisije 2005/61/EC.
U skladu sa evropskim direktivama, Zakonom o obezbijeđivanju krvi i usvojenim Pravilnikom, u obavezi smo da uspostavimo sistem hemovigilanse koji podrazumjeva praćenje, obavještavanje i izvještavanje o neželjenim događajima i reakcijama kod pacijenata i davaoca krvi na nacionalnom nivou, kao i sistem izvještavanja prema Evropskoj Komisiji.
Implementacija standarda transfuzijske prakse i hemovigilanse je proces koji traje. Rezultat je timskog rada u cjelini. Edukacija i znanje zdravstvenih radnika uz informatičku mrežu prepoznati su kao bitno i moćno sredstvo u realizaciji zadatih ciljeva.
Kontinuirana medicinska edukacija je potreba svakog savremnog zdravstvenog sistema, kao i obaveza svakog ljekara i svake zdravstvene ustanove da kontinuirano unapređuje svoje medicinsko znanje i primjenjuje ga u praksi zato je jedan od prioriteta zdravstvenog sistema Crne Gora kontinuirana edukacija zdravstvenih radnika i ulaganje u znanje i sticanje njihovih novih vještina jer to je jedini način da se adekvatno uhvatimo u koštac sa svim medicinskim izazovima današnjice.
Tema današnjeg seminara je od izuzetnog značaja za uspostavljanje sistema hemovigilanse u Crnoj Gori koja zahtijeva multiinstitucionalno učešće i usku saradnju kako Ministarstva zdravlja i Zavoda za transfuziju krvi Crne Gore tako i kliničara opštih bolnica i KC-a CG koji primjenuju krv u liječenju i Uprave za inspekcijske poslove Crne Gore.
Na kraju želim da kažem da za razliku od drugih profesija, obrazovanje ljekara se ne završava dobijanjem diplome. Naprotiv, oni moraju da uče dok god rade, usavršavaju se, upotpunjuju svoje znanje, jer ciljevi našeg zdravstvenog sistema će se postići kroz kontinuirano unaprjeđivanje znanja i vještina, jer samo dobro edukovani ljekari mogu pružiti dobru zdravstveni zaštitu.
Na kraju želim uspješan seminar.