„U Crnoj Gori uspješno se sprovode programi stambene politike za osjetljive katergorije stanovništva, iako je nedostatak finansija izazov za uspostavljanje održivog sistema socijalnog stanovanja“, ocijenio je ministar održivog razvoja i turizma Pavle Radulović.
Ministar je to kazao tokom današnjeg uvodnog izlaganja na konferenciji „Pravo na adekvatno stanovanje - od ideje do sprovođenja“ u organizaciji Asocijacije za demokratski prosperitet – Zid i Platforme za razvoj adekvatnog stanovanja u Crnoj Gori.
Radulović je kazao da kroz Program socijalnog stanovanja za period 2017-2020. godine crnogorske opštine raspolažu sa fondom od preko 2.000 stambenih jedinica, koje su pretežno dodijeljene licima u stanju socijalne potrebe. Istakao je i projekat „1000+“ MORiT-a zahvaljujući kome je skoro 1200 domaćinstava riješilo stambeno pitanje po povoljnijim uslovima. Najavio je da će kroz četvrtu fazu ovog projekta još oko 400 domaćinstava riješiti stambeno pitanje.
„Kroz Regionalni stambeni program za raseljena i interno raseljena lica, od 2015. izgrađena su 62 stana u Nikšiću, 120 na Kampu Konik, 94 u Beranama, 51 na Koniku, u Herceg Novom je kupljeno 36 stanova za socijalno ugrožene porodice i izgrađen je Dom za stara lica u Pljevljima. Takođe, započeta je rekonstrukcija postojećih vojnih objekata – Vojni kompleks Trebjesa za potrebe izgradnje Doma za stara i odrasla invalidna lica u opštini Nikšić“, naglasio je Radulović.
On je podsjetio i na projekat Izgradnje stanova solidarnosti koji sprovodi Crnogorski fond za solidarnu stambenu izgradnju, a koji je realizovao preko 2000 stanova. Ministar je istakao i ulogu sindikata, privatnog sektora i neprofitnih organizacija u rješavanju stambenih pitanja.
Radulović je naveo da ni Evropska unija nema jedinstvenu politiku socijalnog stanovanja već tu problematiku prepušta državama članicama. „Opšteprihvaćen je princip koji podrazumijeva da se stambeni problemi rješavaju tamo gdje nastaju, na nivou lokalnih zajednica, uz manju ili veću finansijsku pomoć države“.
Crna Gora je potpisnica više međunarodnih dokumenata koji tretiraju pitanje socijalnog stanovanja, a domaće zakonodavstvo oslanja se na Nacionalnu stambenu strategiju za period 2011-2020. i Zakon o socijalnom stanovanju koji je donijet 2013.
Njime je utvrđeno da su socijalni stanovi namijenjeni onim građanima koji iz socijalnih, ekonomskih i drugih razloga ne mogu da riješe pitanje stanovanja bez intervencije države. Prioritet imaju samohrani roditelji, odnosno staratelji, lica sa invaliditetom, lica preko 67 godina života, mladi koji su bili djeca bez roditeljskog staranja, porodice sa djecom sa smetnjama u razvoju, pripadnici Roma i Egipćana, raseljena lica, interno raseljena lica s Kosova koja borave u Crnoj Gori, stranac sa stalnim nastanjenjem ili privremenim boravkom koji je imao priznat status raseljenog lica ili interno raseljenog lica i žrtve nasilja u porodici.