Autorski tekst premijera Zdravka Krivokapića: Čast i bruka žive dovijeka

Pokušajte da zamislite scenario u kom se juče, nakon izvojevane slobode 30. avgusta, u Crnoj Gori desila politička korupcija. Ko bi od poslanika parlamentarne većine bio spreman da dovede u pitanje lični integritet i ukalja porodičnu čast, koja u Crnoj Gori predstavlja svetinju? Ko bi ulazio u rizik da, kao pojedinac, izazove proteste širom države i masovnu artikulaciju nezadovoljstva zbog iznevjerene volje građana? Vjerujem i nadam se da takvog poslanika nema i da ga neće biti u redovima parlamentarne većine.

U protivnom, ukoliko bi se (po ko zna koji put) legitimizovala politička korupcija, to bi značilo da Crnoj Gori izbori nijesu potrebni. Recept bi bio jasan i podrazumijevajući: izgubili smo na izborima i nedostaje nam jedan mandat? Nema problema - kupićemo ga.

Da li je to demokratija, i da li takva „demokratija” ima smisla? Američki predsjednik Džozef Bajden je jednom prilikom izrekao: „Korupcija je kancer: kancer koji izjeda vjeru građanina u demokratiju, i srozava instinkt za inovacije i kreativnost.” Da li bismo nakon (još jedne) političke korupcije ikada mogli da povratimo vjeru naših građana u demokratiju?

Ova Vlada, koju različite političke strukture pokušavaju da uruše otkad je nastala, prva je u crnogorskoj istoriji koja je pružila šansu upravo - mladim, inovativnim i kreativnim ljudima, da konačno pokažu sopstveno znanje i vještine. Da pokažu svoju ljubav prema Crnoj Gori.

A ljubav prema Crnoj Gori se ne pokazuje tako što se ona potkrada, tako što se namještaju i potpisuju tenderi privilegovanim pojedincima i članovima familije, tako što se arče i eksploatišu njeni resursi.

Ljubav prema Crnoj Gori se iskazuje kada državu spasite od bankrota i zaštitite od valutnog rizika, kada višestruko smanjite budžetski deficit, kada građanima osjetno uvećate minimalnu i prosječnu zaradu, kada uvećate plate u zdravstvu za 30%, kada organizujete rekordnu zaplijenu narkotika, kada vrijednu državnu imovinu sa doboša vratite građanima i državi, kada obezbijedite preko 1,3 miliona vakcina, kada obezbijedite dječiji dodatak za svako dijete do 6 godina i besplatne udžbenike za sve osnovce.

Zato sam uvjeren da ne postoje ni pojedinac, niti poslanička grupa iz vladajuće većine, koji su zainteresovani da na uštrb sopstvene političke i krivične odgovornosti, uruše dosadašnja postignuća i reanimiraju prethodno stanje. Stanje u kom je Crna Gora bila država afera: „Telekom”, „Snimak”, „Limenka”, „Abu Dabi fond”, „Koverta”, „Možura”... Zemlja političkih ucjena, pritisaka i partijske knjižice, u kojoj su raspirivane neprirodne podjele i u kojoj su se redovno sukobljavali kriminalni klanovi.

Mi ne želimo takvu Crnu Goru. Mi želimo Crnu Goru srećnih i zadovoljnih ljudi. Crnu Goru budućnosti. Jer onaj / oni koji bi se usudili da ovu predivnu zemlju skrenu sa tog puta, metodom političke korupcije, srozali bi sebe, trajno i nepopravljivo, na stranice istorije političkog beščašća.

Na crnogorske ulice, bulevare i trotoare, iz tog podruma sramote, oni više nikada ne bi mogli izaći.

Ali bi izašli drugi. Nasmijani, ponosni i slobodni. Baš kao onog januara.