Arheološom lokalitetu Samograd status kulturnog dobra

Uprava za zaštitu kulturnih dobara donijela je Rješenje kojim se Arheološom lokalitetu Samograd utvrđuje status nepokretnog kulturnog dobra od nacionalnog značaja. 

Lokalitet se nalazi u Opštini Bijelo polje, na kupastom proplanku, između dubokih usjeka, koje su udubile rječice Brzava sa jugoistočne strane i Selina sa sjeveroistočne. U pitanju je prostor veličine oko pola hektara, oivičen sa sedam visokih gromada stijena,a unutra je bio zatvoren bedemima, čiji su ostaci i danas vidljivi.

Vjerovatno u periodu formiranja utvrđenja dolazi do podjele na gornji i donji dio grada. Utvrđenje strada prodorom gotskih plemena sredinom III vijeka, da bi u IV bilo obnovljeno. Tada dolazi do izgradnje novih bedema na gornjoj zaravni. Korišćeno je do sredine V vijeka, a mogao bi mu se pripisati jedan od dva sakralna objekta. Napušteno utvrđenje je ponovo korišćeno, moguće i obnovljeno u vrijeme Justinijanove obnove unutrašnjeg limesa u VI vijeku, kom periodu se može pripisati i velika trobrodna bazilika koja se nalazi van bedema na istočnoj strani.

Duhovni život na ovom mjestu počeo je da se razvija u periodu IV vijeka, a sa određenim prekidima trajao je do sredine XV vijeka, kada je srušen od strane Osmanlija. Bio je duhovni, kulturni i ekonomski centar ovog kraja, a zbog svoje specifične strukture nazivan je još i Sedmokliki grad ili Kamen grad.

Samograd je bio strateški važan punkt u dolini Lima, duž kojeg su se odvijale važne komunikacije u antičkom periodu i srednjem vijeku, a koje su bile u neposrednoj vezi s eksploatacijom ruda u Polimlju.